آئون مياڻي ٿي پيو آهيان،
مون مان رَت ٽمي ٿو پيو.
مڪليءَ جيڏي ماٺ ڏسي اڄ،
اک جو پاڻي ٿي پيو آهيان-
مون مان رَت ٽمي ٿو پيو.
منهنجا صُبح ماريا ويا هن،
تڏهن سُمهاڻي ٿي پيو آهيان-
مون مان رَت ٽمي ٿو پيو.
طنبورن جي تند تپايو!
ڇو ته پُڃاڻي ٿي پيو آهيان-
مون مان رَت ٽمي ٿو پيو.
†