سُر ڏياري
تولئه مون ليئا، وڌا هر هر واٽ تي.
*
ڏيئا ٻارڻ لئه جڏهن، مندر ۾ آئي:
سوچن تي ڇانئي، جرڪي جوڀن رُت سان.
*
رنڱي وڃ مونکي سکي! پنهنجن هٿن سان،
هولي ٿي هِرکان، ڀِڄي تنهنجي بُت جان.
*
ساٽائو جا سيءَ هن، ڏيئاري آندا،
من ٿيا ماندا، ملڻ واري مند لئه.
*
ساڙهي پائي سانوري، مندر ۾ آئي،
ڀڳوانن ڳائي، گڏجي ساراھ سونهن جي.
*
ڪنوارين ٻانهُن ۾ جڏهن، ڪنگڻ پاتائين،
بيٺي ڏٺائين، آئيني ۾ عڪس کي.
†