جيئن ٽُٽي پيو آئينو، وکري وَيو عڪس،
هڪڙو ٽُٽل شخص، وکري وَيو وجود ۾.
*
منهنجا کنڀ کولي ڇڏيو، مونکي اُڏرڻ ڏيو!
ٻوليون ٻولڻ ڏيو، آزاديءَ جي اُڀّ ۾.
*
سُرهولي
هولي منهنجي روح کي، رنڱي اهڙو وئي،
ڌوٻي نه ڌوئي، سگهيو منهنجي ساھ کي.
*
حُسن مٿان هارجي، هولي ٿي حيران،
تازو ٿيو ايمان، وهنجندي ڪنهن واس ۾.
*
سنڌڙيءَ جي اڄ سينڌ ۾، رنگن ڀري رات،
هولي ۽ بارات، ٻئي سهيليون سونهن جون.
*
رنگ منهنجي روح تي، هوليءَ جا هاري،
ڏيئا ڪي ٻاري، ويئي آههِ وصال جا.
†