هاءِ هيءَ اڪيلائي انتظار ماري ٿو،
روز جا وڇوڙا ڏئي تنهنجو پيار ماري ٿو.
تنهنجي مست اکڙين ۾ هي عجيب جادو آ،
بار بار جيئاري، بار بار ماري ٿو.
رات جي ستارن کان باکَ جي نظارن تئين،
ٿو پئيان جُدائيءَ ۾ هر خُمار ماري ٿو.
دوستيءَ کي دُنيا ۾ ٻيو نَٿو سَگهي ماري .
بس رُڳو سچائيءَ جو هڪ ڏُڪار ماري ٿو.
نيٺ ڇا ڪجي زاهِد دُشمنيءَ جي موسم ۾،
دوستن جو مُرجهايل اعتبار ماري ٿو.