ياد تنهنجي عذاب ٿي پئي آ-
روز اکڙين جو آب ٿي پئي آ-
مون سان هر پل خوشين جي لمحن جي،
بي رُخي بي حساب ٿي پئي آ-
تنهنجي ٻولي نه آ رهي ساڳي،
منهنجي لئه نئون نصاب ٿي پئي آ-
جگر جي خون مان جُڙي جيڪا
شاعري ڪل شباب ٿي پئي آ-
زندگيءَ جي ڪٿا لکيم زاهد،
حسرتن جو ڪتاب ٿي پئي آ-