وفا جي ڳالهه ڪيو ٿا وفا ڪندا به ڪيو،
وفا ته پيارَ جو حق آ ادا ڪندا به ڪيو.
جڏهن جڏهن به مِلو ٿا ڏئي ٿا زخم وڃو،
اسان جو خير آ پنهنجي دوا ڪندا به ڪيو.
اوهان جي مُرڪ غذب جو سُرورُ ڏيندي آ،
جيئڻ جي لاءِ ٿي گهُرجي عطا ڪندا به ڪيو.
ازل کان انتظار جا عذاب ٿا ڀوڳيئون،
وصل جي رات جي هڪڙي سخا ڪندا به ڪيو.
پرين جي نينهن جو ناتو ڳنڍيو ٿا زاهد سان،
وفا جي لاءِ ڪي واعدا پڪا ڪندا به ڪيو.