انسان ٿو سڏائين انسان جو قدُر ڪر-
جيڪو مليو ٿي مَنصب تنهن مانَ جو قدرُ ڪر-
مخلوق ۾ سڀن کان اعليٰ عظيم آهين،
ماڻيو ٿي شانُ جيڪو تنهن شان جو قدرُ ڪر-
ڇو ساهُه ٿو سِڪائين اڄ آن سُڀاڻي ناهين،
من جي محل ۾ ويٺل مهمانَ جو قدُر ڪر-
بُکَ جو عذابُ ڇاهي پُڇُ پيٽ بُکايل کان،
پوءِ پنهنجي، مُقدرَ ۾ هر نانَ جو قدرُ ڪر-
هر حال ۾ تون زاهد رک عشق عاجزيءَ سان،
هر جيءَ جو قدرُ ڪر هر جان جو قدرُ ڪر.