سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”سپنا سورج ڪرڻا“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي غزلن جو مجموعو آھي. ادل سومرو لکي ٿو:
زاهد شيخ سنڌي ٻوليءَ جو نهايت ئي مقبول، رومانس ۽ مزاحمت جو شاعر آهي. سندس انقلابي ۽ مزاحمتي شاعري سُريلن آوازن وسيلي سڄي سنڌ ۾گُونجندي رهي آهي. زاهد پاڻ به سُريلو آهي. شاعري تخليق ڪري ٿو، شاعري ڳائي ٿو. ان ڪري سندس تخليق ۾ رواني آهي، سندس گيت پڙهي ۽ ٻڌي محسوس ڪجي ٿو ته ڄڻ ڳائي لکيا ويا هجن.“
ھي ڪتاب 2018ع ۾ نئون نياپو اڪيڊمي سچل ڳوٺ، ڪراچي پاران ڇپايو ويو آهي. ٿورائتا آهيون نئون نياپو جي سرواڻ انعام سنڌيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي ۽ ٿورا پياري زاھد شيخ جا جنھن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گھر ۾ اپلوڊ ڪرڻ جي اجازت ڏني.
محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
مھاڳ : شاعري ڪل شباب ٿي پئي آ
2m 10s
سُر لئه مُرڪي پنهنجو سِرُ ڪٽائي ڪو
2m 10s
ملي وئي آ ته ڀرپور ماڻ هي دنيا،
2m 10s
ڏِسَن ٿيون ته سُهڻيون ڏنگي ٿيون ڇڏن،
2m 10s
ساري رات ستارن ڪنڌُ جُهڪايو آ،
2m 10s
لمحو لمحو گڏجي گهاريل ويهي جي ورجايو هوندءِ
2m 10s
مُنهنجا حال اچي جي ڏسنديئن ڏسندي رهجي وينديئن تون
2m 10s
تو سوا ڏينهن ڏکيو رات زهر جهڙي آ،
2m 10s
ڇا ٻُڌايان ته ڇا ڏٺو آهي،
2m 10s
حَسين چهري مٿان ظُلم جو نِقاب نه ڏي،
2m 10s
بي رُخيءَ سان جوابَ ڇو ٿو ڏين،
2m 10s
سوچَ ساڳي مگر ساٿُ ساڳيو نه آ،
2m 10s
دل ۾ ائين آ ديس جي مِٽيءَ جي خوشبو،
2m 10s
چاهت آڏو چاهت واري ڇولي گهرجي ٿي،
2m 10s
هوائن ۾ خُمارن جي نئين خوشبو اُڏاڻي آ،
2m 10s
آ جنهن جي سِنڌُ سان چاهتَ سچَي پَچي سائين،
2m 10s
عشق جي ابتدا به تون آهين،
2m 10s
عشق جا هوندا ڏاڍا اهنجا رستا آهن،
2m 10s
مون محبت ۾ عمر ڀر جو سفر ورتو آ،
2m 10s
وک عشق ۾ جڏهن کان وڌائي ڇڏي اٿم،
2m 10s
نينهنُ نادان ئي ته آ سائين،
2m 10s
مست آهيون پنهنجي مستيءَ ۾ مئخانا آباد ڪنداسين،
2m 10s
سڀ ڪُجهه تنهنجي پيارَ کي سمجهيم،
2m 10s
هِڪڙي پَلَ ۾ پيارَ جا سَڀُ سِلسِلا اُجڙي ويا،
2m 10s
هاءِ هيءَ اڪيلائي انتظار ماري ٿو،
2m 10s
ايئن رهان ٿو مان انتظار سان،
2m 10s
اُصولَ پيارَ جا ڪنهن کان سَڄڻ سِکيو آهين،
2m 10s
وفا جي ڳالهه ڪيو ٿا وفا ڪندا به ڪيو،
2m 10s
تنهنجو پيار جنهن جي نصيبن ۾ هوندو
2m 10s
ڪنهنجو ڪُوڙو پيار نٿو گُهرجي سائين،
2m 10s
پهريان سجدو ۽ پوءِ سلام ڪبو.
2m 10s
سمنڊ جون ڇوليون اچو گڏ جي هلون،
2m 10s
روز صدما نوان نه ڏيندو ڪر،
2m 10s
اسان کان پري هر قدم دل اوهان جي،
2m 10s
سُڏڪن جي مٿان سُڏڪا پئماني تي پئمانو،
2m 10s
دل جي ڌڙڪن کي ڇو نٿو سمجهين؟
2m 10s
دل جو احساس دل ڏئي سمجهيم،
2m 10s
دل لڳائڻ جي سزا آڪاٽڻي پئجي وئي،
2m 10s
دل جي دُنيا اُداس ٿي پئي آ،
2m 10s
اجايو نٿيون دل مان دانهون اُٿن،
2m 10s
دل چوي ٿي ته ماضيءَ ڏي موٽي وڃان،
2m 10s
ديَد تُنهنجي مَڪان تي پهتي،
2m 10s
ڌرتيءَ سان جيئن وڻ ٻوٽن جو ناتو آ،
2m 10s
جنهن جي مرضي جنهن کي چاهي،
2m 10s
جا ڪون تو ساڻ دل لڳي وئي آ،
2m 10s
ڳالهه دل ۾ رکي چئي نه سگهي،
2m 10s
جيڪي ماڻهو دل جو پَڪِڙن دامَن ٿا،
2m 10s
او چري ڇوڪري دل ڏِنئي ڇو ڏِنئي،
2m 10s
جنهن کي دل ۾ ويهارجي سائين
2m 10s
هڪڙي مٺڙي روح جي راڻي منهنجي دل جي مجبوري آ،
2m 10s
اکين جا خواب دلين ۾ سجائجو يارو،
2m 10s
سموري زندگيءَ ۾ ڪا گهڙي سُکي نه ملي،
2m 10s
دوستيءَ جي روپ ۾ آ دشمني ملندي رهي،
2m 10s
زندگي پئي گُذري، زندگيءَ جي ڳولا ۾،
2m 10s
جيئن گذارڻ ٿا گُهرئون تيئن زندگي گُذري نٿي،
2m 10s
زندگي ٻن صورتن ۾ ٿي سگهي ٿي بينظير،
2m 10s
انسانن جي روپ ۾ دنيا- وحشي ماڻهن جو ميلو آ،
2m 10s
جيڪو ماڻهو تنها تنها هوندو آ،
2m 10s
مون کي ته ماٺ ۾ ماڻهو عجيب لڳندو آ،
2m 10s
جنهن جي دل ۾ ڪوئي پيار نه هوندو آ،
2m 10s
هر ڪنهن سان ڇو اندر جو اظهار ڪجي،
2m 10s
ذهن جنهن جو غريب آ سائين،
2m 10s
جيڪو ماڻهو روح جو راڻو هوندو آ،
2m 10s
هر ڪنهن مِٺيءَ شيءِ کان مِٺي هوندي آ،
2m 10s
جنهن پل ۾ ايمان وڪامي ويندو آ،
2m 10s
هن دئور ۾ هر جاءِ تي انڌير ٿئي ٿو،
2m 10s
هر طرف کان انڌير ئي انڌر ٿو ملي،
2m 10s
پيدا اسان ٿياسين پٿرن جي ديس ۾،
2m 10s
بنا ڪنهن ڏوهه جي ڪيڏي سزا ڪاٽي رهيا آهيون،
2m 10s
ٿو پُڇين ڪيئن مان گُذاريان ٿو،
2m 10s
جڏهن کان ٿيا جُدا آهيون رڳو تڙپيا لُڇيا آهيون.
2m 10s
پرديسي ڪونج توکي ڳوليان ڪٿي ڪٿي مان،
2m 10s
نانگڻ جهڙيءَ بي وفا کان واعدا وِسري ويا،
2m 10s
اندر ۾ انسان اڪيلو ويٺو آ،
2m 10s
هر ڪو پنهنجي اندر سان ڳالهائي ٿو،
2m 10s
اندر جو اظهار گُهري ٿو تبديلي،
2m 10s
ڪجهه سوچن ۾ ڪجهه سپنن ۾ هر شام اسان جي گُذري ٿي،
2m 10s
ڏيهه سارو رات ڪاري گوگهري تي گوگهرو،
2m 10s
تنهنجي ٻانهن ۾ رات مُنهنجي آ،
2m 10s
راتين جو رولاڪ مُسافر آهيان مان،
2m 10s
جنهن ڏينهن کان مان ڳوٺ پنهنجي کان وڇڙي ويو آهيان،
2m 10s
پنهنجن گيتن ۾ زنده رهنداسين،
2m 10s
تو جڏهن پنهنجو چيو پهريون دفعو،
2m 10s
منهنجي پيرن جا گس تو تائين،
2m 10s
نه تو سان ملياسين ته ڪهڙو جياسين،
2m 10s
بي وفا سان وفا، ڇو ڪجي ڇو ڪجي،
2m 10s
پنهنجو من رب رام ڪري ڏِسُ-
2m 10s
جتي ڪي رات جا رهزن دڳن ۾ روحَ روڙن ٿا-
2m 10s
جڏهن کان پيار اوهان سان بي انتها ٿي ويو-
2m 10s
قلم چنبڙي چوي ٿو- سَچُ لکڻو ٿئي ته لک زاهد-
2m 10s
من ۾ ويهي پاڻ ڪرايئي سارا ڏوهه ثواب اسان کان-
2m 10s
ياد تنهنجي عذاب ٿي پئي آ-
2m 10s
ٻن دلين جي وچ ۾- احترام اعتبار،
2m 10s
سمنڊ جي هر شام واري، رنگ جهڙي ڇوڪري-
2m 10s
هر ماڻهو منٺار نه ٿي سگهندو آهي-
2m 10s
سڀئي عشق جا آستانا ڏٺاسي-
2m 10s
سِجَ سوچُن ۾ هتي جو به سمائي ٿو هلي-
2m 10s
دل چوي ٿي ته ڳائجن ڳالهيون-
2m 10s
جڏهن کان راز دلين جا رقيب ٿيندا ويا-
2m 10s
انسان ٿو سڏائين انسان جو قدُر ڪر-
2m 10s
ڪنهن چَکيون ڪنهن چکي ڏٺيون ناهن،
2m 10s
يڪتاري جي تارَ چوي ٿي تون ئي آهين تون ئي تون.
2m 10s
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا
ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.
