دلين ۾ دردن جا باب آهن،
اکين ۾ ڪيڏا عذاب آهن.
هي بدنصيبن جو ديس آهي،
نه ڪي اُميدون نه خواب آهن.
اُداس خوشبوءِ جو سفر آ،
صدين جا گهايل گلاب آهن.
ڪڏهوڪ آ سنڌ يتيم ٿي وئي،
اڃان نه جاڳيا جواب آهن.
اي وقت توکي ڏنيون وڃون ٿا،
لکيا اسان ڪجُهه ڪتاب آهن.
لاهيندي تاريخ نيٺ زاهد،
گهڻن مُنهن تي نِقاب آهن.