سُڏڪن جي مٿان سُڏڪا پئماني تي پئمانو،
دل دل کي ڏنو دوکو هر آهه ٿي افسانو.
رندن به روئي لڙڪن سان جام ڀري ڇڏيا،
ساقي نه رهيو ساقي رولي ويو مئخانو.
هوڏي نه وڃان ٿو مان هيڏي ٿو اچان هر هر،
هوڏي آ خدا جو گهر هيڏي آ صنم خانو.
هر ماڻهو حياتيءَ ۾ ڪنهن حور کي پوڄي ٿو،
هر حورَ بڻايو آ ڪنهن دوست کي ديوانو.
دنيا ۾ رهي زاهد دنيا کان الڳ آهيون،
رهيو عشق جي مستيءَ ۾ من مست آ مستانو.