پاڻ کان ڀءُ ٿو لڳي اوندہ ۾،
ڪيِن ڪا چيز وڻي اوندہ ۾.
ڏيِنھن ڪيئن ڪيِئن نہ وڃي گذري ٿو،
وقت ڇو ڪيِن چُري اوندہ ۾.
رات ساريِ سو پڙاڏو ٻُڌجي،
ھوريان گر ڪوئيِ سڏي اوندہ ۾.
دل جو دمرو بہ تہ خاليِ آھي،
ڪو اچيِ رات رھي اوندہ ۾.
ڪيڏو مشڪل آ دڍي ڪيِئن سگهبو،
ڪوئيِ ڪنڊو جي چڀي اوندہ ۾.
ڪا بہ حسرت نہ آ دل ۾ باقي،
بيقراريِ ٿيِ ڏنگي اوندہ ۾.