شاعري

باھ جون پاڙون

ونود آسوُداڻيِءَ جو غزلن جو ھيءُ مجموُعو ”باھ جون پاڙون“ ھن دور جو عڪس آھي، ڪا آھت بہ آھي. سندس غزلن جو تاءُ ۽ ھڳاءُ، قدرت جي ڪڻ ڪڻ کي پنھنجي ڀاڪر ۾ سُمھاري، ٿڌڙا ڪڍيِ، ننڊ ڪرائيِندو رھي ٿو. ھنجي تمام ٿورن سادن اکرن ۾ ڪيڏو نہ معنا ڀريو انداز آھي، اصل دل کي ڇھيِ ٿو وڃي. ھنجي شعرن ۾ جيترو گَھِرو ويندا، اوترو خزانو پائيِندا.

Title Cover of book باھ جون پاڙون

وقت کان ڀڳتي ھلڻ جيِ ڪوشش،

وقت کان ڀڳتي ھلڻ جيِ ڪوشش،
ڪجھ چئيِ پڻ نہ چوڻ جيِ ڪوشش.

ھا، ڪِريوُن منھنجوُن جي ٻاھوُن ڪٽجي،
تہ بہ ڪندس بار کڻڻ جيِ ڪوشش.

زندگيِ قفس ۾ گذريِ وئيِ،
ڇو ڪيان ھاڻي اُڏڻ جيِ ڪوشش.

ڪر يقيِن ڀل جي ڪرڻ چاھيِن توُن،
ڪر خدا کي نُ ڏِسڻ جيِ ڪوشش.

مُند برسات جي تہ ناھي پر،
نيڻ ڇو ڪن ٿا وسڻ جيِ ڪوشش.