مونکي ڪيِئن ڪو زندگيِ سمجهي؟
ڪيِئن انڌيرن کي روشني سمجهي؟
آ چوڻ سئُلو، پر ڪرڻ اوکو،
ڪيِئن ڪو خواھشن کي تشنگي سمجهي؟
مان تہ ديِوار در بنا رھندُس،
جنھن کي جئن ڀي وڻي، وڃيِ سمجهي؟
ڪھڙو ٿيندو آ درد جو نالو،
جنھن کي دل آھي سو ڀليِ سمجهي؟
ڪيِئن لکندُس مان لفظ ڪاڳر تي،
ڪوري ڪاغذ کي ئيِ ڏسيِ سمجھي؟
پيار کي ٿيِندي پنھنجي ٻوليِ آ،
طنز کي پڻ تو بيرُخي سمجهي؟
(حاسد جي قلم مان)