سُڪل گُل مان اچڻ لڳيِ خوشبوُ،
آئيِ پريِن ڪٿان تنھنجيِ خوشبوُ.
ھوش پنھنجو وڃائي ويٺاسيِن،
دِل چورائي وئيِ چريِ خوشبوُ.
پنھنجو تعارف نہ ٿيِ ٻُڌائي ھوُءَ،
ڇوڪريِ آھي يا پريِ خوشبوُ.
ڪو ھوا جو جھونڪو نہ وھائي وڃي،
دل ۾ سانڍي اسان رکي خوشبوُ.
ويس پائي گُلابيِ شام آئيِ،
تنھنجا لب آئيِ آ ڇھيِ خوشبوُ.