ڪيِئن ٻُڌايان ڪھڙو آ ھوُ،
پنھنجن کان ڄڻ پنھنجو آ ھوُ.
رات سڄيِ موُن ويٺي گھاريِ،
پوئين پھر ۾ آيو آ ھوُ.
ڇو ھوُ موُنکي پيار ڪري ٿو،
ھر ڪنھن کي ڏِسُ وڻدو آ ھوُ.
خواب اکيُن ۾، مرڪ چپن تي،
ننڍڙن ٻارن جھڙو آ ھوُ.
ساوڻ جي ڪاريُن راتيُن ۾،
ڪڪرن وانگر لڳندو آ ھوُ.
لڙڪ اکيُن ۾ ڪيِن ڏٺاسيِن،
دل ئيِ دل ۾ لُڇندو آ ھوُ.