توُن ڪڏھن پاڻ کي وِساري ڏِسُ،
لڙڪ ڪنھن لاءِ تہ توُن بہ ھاري ڏِسُ.
ڪجھ رُئڻ مان نہ ڪنھن کي حاصل ٿيو،
ڪنھن نہ ڪنھن سان تہ مسڪرائي ڏِسُ.
شخس ھر ھڪ خواب ڪيِئن ھوُندو،
ڪي گھڙيوُن موُن سان پڻ گذاري ڏِسُ.
مئڪدي ۾ ڪڏھن نہ ويندُس مان،
پنھنجي نيڻن مان ڪجھ پِئاري ڏِسُ.
آھيان جيِئرو يا مان مُئل آھيان،
ھٿ سان اک سان ڪڏھن اُٿاري ڏِسُ.
پنھنجي چھري تي داغ ڪي ڏسنديِن،
بعضي آئيِني ۾ نھاري ڏِسُ.