چنڊ تي روز مان ڪيِئن وڃان زندگي،
ڪنھن کي پنھنجو اِتي ڪيِئن چوان زندگي.
اَجنبيِ ھيِءَ زميِن، اجنبيِ عرش پڻ،
گھر بڻائي ڪٿي ڪيِئن رھان زندگي.
گفتگوُ ڪا تہ مون سان بہ توُن ڪر ڪڏھن،
توکي خاموش ڪيسيِن ڏسان زندگي.
مئڪدو يا وريِ ڪوئيِ مندر مڃي،
دفن ھر غام جتي مان ڪيان زندگي.
پير منھنجا فٽيل، گوڏا آھن گٺل،
ايترو تيز مان ڪيِئن ڊڪان زندگي.
اڄُ سڳو وقت جو ھٿُ ڇڏائي ويو،
زخم ڪنھن مُرڪ سان چءُ سِڀان زندگي.
ترس ھڪڙي گهڙي، گڏُ ھلڻ جي گهريِن،
خط تہ ھڪڙو خدا کي لِکان زندگي.