شاعري

باھ جون پاڙون

ونود آسوُداڻيِءَ جو غزلن جو ھيءُ مجموُعو ”باھ جون پاڙون“ ھن دور جو عڪس آھي، ڪا آھت بہ آھي. سندس غزلن جو تاءُ ۽ ھڳاءُ، قدرت جي ڪڻ ڪڻ کي پنھنجي ڀاڪر ۾ سُمھاري، ٿڌڙا ڪڍيِ، ننڊ ڪرائيِندو رھي ٿو. ھنجي تمام ٿورن سادن اکرن ۾ ڪيڏو نہ معنا ڀريو انداز آھي، اصل دل کي ڇھيِ ٿو وڃي. ھنجي شعرن ۾ جيترو گَھِرو ويندا، اوترو خزانو پائيِندا.

Title Cover of book باھ جون پاڙون

پيار وٺڻ ڇا سئلو آھي؟

پيار وٺڻ ڇا سئلو آھي؟
سوُنھن بڻڻ ڇا سئُلو آھي؟

تنھا تنھا ويٺو آھيا،
روز رُئڻ ڇا سئُلو آھي؟

پٿر پٿر ڪنڊا ڪنڊا،
پنڌ ھلڻ ڇا سئُلو آھي؟

ڀاڱا ڀاڱا ٿي پيو آھيان،
ساھُ کڻڻ ڇا سئُلو آھي؟

گسَھرو درياھ، ڪشتي ناھي،
پار وڃڻ ڇا سئُلو آھي؟

اوُنداھيون اوُنداھيوُن راتيوُن،
چنڊ ڇُھڻ ڇا سئُلو آھي؟

ڀڄيِ ڀُريِ پيا آئيِنا سڀ،
پاڻ پسڻ، ڇا سئُلو آھي؟

شھر جا لوڏا کائيِ کائيِ،
چءُ مرڪڻ، ڇا سئُلو آھي؟

توُن موُن جھڙو، مان تو جھڙو،
فرق ڪرڻ ڇا سئُلو آھي؟