درد رھندو اِئين مرڻ تائيِن،
زندگيِءَ جو سڳو ٽُٽڻ تائيِن.
آھي پاڻي يا مئہ پڇو ڇو ٿا،
فرق لڳندو آ پيِئڻ تائيِن.
ڪير رُئندو اچيِ اسان سان گڏ،
دوست آھن رڳو چوڻ تائيِن.
پيار جو ھڪ ڏئو جلائي رک،
رات گذري سھر ٿيڻ تائيِن.
توُن نہ رھُ موُنسان عمر تائيِن ڀل،
ساٿ ڏي ساھ ڪي کڻڻ تائيِن.
زندگي ڀر نہ مل ڪڏھن موُنسان،
ڪا تہ حسرت رھي مرڻ تائيِن.
ڪا دوا يا دُئا، نہ فرق آھي،
مان تہ رھندُس چريو مرڻ تائيِن.