شاعري

باھ جون پاڙون

ونود آسوُداڻيِءَ جو غزلن جو ھيءُ مجموُعو ”باھ جون پاڙون“ ھن دور جو عڪس آھي، ڪا آھت بہ آھي. سندس غزلن جو تاءُ ۽ ھڳاءُ، قدرت جي ڪڻ ڪڻ کي پنھنجي ڀاڪر ۾ سُمھاري، ٿڌڙا ڪڍيِ، ننڊ ڪرائيِندو رھي ٿو. ھنجي تمام ٿورن سادن اکرن ۾ ڪيڏو نہ معنا ڀريو انداز آھي، اصل دل کي ڇھيِ ٿو وڃي. ھنجي شعرن ۾ جيترو گَھِرو ويندا، اوترو خزانو پائيِندا.

Title Cover of book باھ جون پاڙون

ساز پُراڻي کي چورڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ،

ساز پُراڻي کي چورڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ،
وسريل ورقن کي کولڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ.

ھر ھند ڪيِئن توکي ملندو چءُ، پٿر ناھي ھوُ،
ھيري کي ڳولھڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ.

ھڪ آيو ھو جھونڪو ھوا جو، ڊاھي ويو سڀُ سپنا،
ريتيِءَ جا ڪي گھر ٺاھڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ.

يادن جا پن شڪل ھجن يا خوشبوءِ جيان تازا،
ذھن جي وڻ کان ڌار ٿيڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ.

گل ڦل ميوا سُھڻا سُرھا، بعضي مرجھايل،
بنا ڏندن جي سواد چکڻ ۾، وقت تہ لڳندو آ.