ڳِلُ شڪل وڻ سان توُن لڳائي ڏِس،
ڪو تہ سنتوش دل جو پائي ڏِس.
ڳالھ موُن تي تہ ڪا اثر نہ ڪنديِ،
ڪوئيِ خنجر توُن آزمائي ڏِس.
ڦوُڪ ٿوريِ ڪڏھن زروُري آ،
باھ ٽانڊن مان توُن جلائي ڏِس.
ٻہ ڪنارا ٻڳ ٿي رھڻ چاھن،
ڀل تہ دريا سڄو سُڪائي ڏِس.
ناھي پائڻ خودا کي پڻ اوکو،
صرف چائٺ تي سر جھڪائي ڏِس.