گر خدا توُن زميِن تي ھجيِن ھان،
موُن جيان در بدر ٿي پويِ ھان.
درد ڪنھنجو ڏسيِ ڇو جھُري ھان،
منھنجي دل کي بہ پٿر ڪريِن ھان.
موَت جو لُطف ماڻي سگھان ھان،
ڪا تمنا اڌوُري رکين ھان.
ڳالھ ھر پنھنجي ھٿ ۾ رکيئيِ تو،
ڪجھ تہ موُن تي ڇڏي توُن ڏسيِن ھان.
ڪي گھڙيوُن گر زميِن تي رھيِن ھان،
بند ھر بندگي ڪريِن ھان.