جڏھن جڏھن ھوُ شھر ۾ ڪنھن سان مِلندو آھي،
درد ھوُ دل ۾، مُرڪ چپن تي رکندو آھي.
پيار محبت جا ھوُ نغما ڪيِئن ڳائيِندو،
روٽيِءَ جيِ ڳولھا ۾ ھردم گهمندو آھي.
چون ٿا سڀ مغروُر ھوُ آھي، پر سچ ناھي،
تنھا تنھا گُم سُم ويٺو لُڇندو آھي.
ڀاڪُر پاتُم باھ لڳيِ وئيِ، ھي ڇا ٿيو،
ڇا دامن ۾ ٽانڊا سانڍي رکندو آھي.