لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

شيخ اياز جي سنڌي شاعريءَ ۾ جماليات

ھي ڪتاب ڊاڪٽر فياض لطيف جو سنڌ يونيورسٽيءَ ۾ پي ايڇ ڊي (سنڌي) لاءِ پيش ڪيل تحقيقي مقالو آھي. ڊاڪٽر شير مھراڻي لکي ٿو:
”ڊاڪٽر فياض لطيف جي تحقيق ۾ شيخ اياز جماليات جي معراج تي پهتل نظر اچي ٿو. هن ثابت ڪيو آهي ته، اياز جي فڪر کان فن تائين، وجدان کان درد تائين، مزاحمت کان تحرڪ ۽ تحريڪ تائين، وطن دوستيءَ کان انسان دوستيءَ تائين، فطرت کان فلسفي تائين ۽ رومانس کان دعائن تائين وارين سٽن ۾ جماليات ئي جماليات آهي. ڊاڪٽر فياض لطيف جي هيءَ ٿيسز نه صرف اياز جو اڀياس ڪندڙن لاءِ هڪ اهم دستاويز هوندي، بلڪه سنڌي ادب ۾ جماليات تي هڪ مستند ڪتاب پڻ هوندو. ڊاڪٽر فياض جي هن ڪتاب کانپوءِ سنڌيءَ ۾ جماليات تي تحقيق ڪندڙ نوجوان محققن کي هڪ سگهارو رفرنس بوڪ ملي سگهندو، جنهن سان کين ’سونهن/ جماليات‘ جي موضوع تي تحقيق ڪرڻ ۾ تمام گهڻي سولائي ٿيندي. “
  • 4.5/5.0
  • 1984
  • 495
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • فياض لطيف
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book شيخ اياز جي سنڌي شاعريءَ ۾ جماليات

مرتب لفظَ (Complex words)

مرتب لفظَ (Complex words)

اهو لفظ، جنهن ۾ هڪ يا هڪ کان وڌيڪ پر ــ وس صورتون شامل هجن، ته اهڙي لفظ کي مرتب لفظ چئبو آهي (11). سنڌي ٻوليءَ ۾ سُ، سَ، ڪُ، اَ ۽ اڻ وغيره اهڙيون اڳياڙيون آهن، جيڪي ٻين پرـ وس صورتن سان ملي، مرتب لفظ پيدا ڪنديون آهن. مثال: ستڙ = (سُ + تڙ)، سَچار = (سَ + چار)، اڄاڻ = (اَ + ڄاڻ)، اڻ توريو = (اڻ + توريو) وغيره. شيخ اياز اهڙا انيڪ مفرد ۽ مرتب لفظ پنهنجي شاعريءَ ۾ ڪتب آندا آهن، جيڪي فني توڙي فڪري لحاظ کان اَملهه آهن. سندس شاعريءَ مان مفرد ۽ مرتب لفظن جا چند مثال:

اڻ تورئي جو آسرو، ڪڏهن مون نه ڪيو،
مون اوريــنـدي اَرٽ ســان، لهــي ڏيـنهـن ويو،
چــڱو مــڃ چــيو، ڦــورو ــ ڦــول ته مــان وڃـــان.
(ڪپر ٿو ڪن ڪري، ص208)

ڪڏهن ٻٻر ــ ڇانو ۾، توسان ڪو ويلو،
تون جو اڪيلو، سارو ٿر ٿيلهين پيو.

ٻــوليءَ جوڀن ــ ون، پوڙهو ٿينـدو ڪــينڪي،
اڄ به منهنجو من، سائو ساوڻ ــ جھنگ جان.

ٿر تي ڪڪر ــ ڪنٺ ۾، هس هجي ڪو جيئن،
مــنهـنجي ڪــــوتــا ائـيـن، انــڊلــــــٺ ٿـــي اُڀـــري.

هو جو رڻ ــ اَجھاڳ، سرجي پيو سمنڊ جان،
ان ۾ مـون جو مـاڳ، ڏٺـو، شـال اوهــان ڏسـو.

سـاٿــي! مـون دنـيـــا گھـمي، چونــڊيــو آهـــي ٿــــر،
ڄڻ ڪنهن سُرڳ ــ سمان آ، واريءَ تي هي گھر
ســـانجهــي ــ ويــر اَمرُ، آهـــي رتــيءَ ريـــت تــــــي.
(اڪن نيرا ڦليا، ص 32، 33، 42، 53)
مٿين بيتن ۾ ’ٿر، گھر، من، ون ۽ هس‘ مفرد لفظ آهن، جڏهن ته ’اَجھاڳ، سُرڳ، اَمر ۽ اڻ توريو‘ مرتب لفظ آهن، پر انهن کان سواءِ ’ٻٻر ــ ڇانو، ٿر ــ ٿيلهين، جوڀن ــ ون، ساوڻ ــ جھنگ، سانجهي ــ وير، سرڳ ــ سمان، ڦورو ــ ڦول ۽ ڪڪر ــ ڪنٺ‘ جون سهڻيون ترڪيبون به ملن ٿيون، جيڪي مرتب لفظن جو مثال آهن.