صنعت مڪرر
ڪنهن سِٽَ يا شعر ۾ ٻه يا ان کان وڌيڪ هڪجهڙا لفظ، تسلسل سان هڪ کان وڌيڪ ڀيرا ورجائجن، ته اهڙي صنعت کي ’صنعت مڪرر‘ چئبو. شيخ اياز هن صنعت جو استعمال پنهنجي شاعريءَ ۾ جهجهو ڪيو آهي، ان جو وڏو سبب شايد اهو آهي، ته لفظن جي ورجاءَ سان شاعريءَ ۾ ردم پيدا ٿئي ٿو. اياز جو ان ۾ ڪو خاص شعوري عمل دخل نه آهي، هن اها صنعت شايد سوچي ڪونه ٺاهي آهي، پر خود ساخته تخليقي عمل دوران سندس شاعراڻي فن جو حصو بڻي آهي، ڇو ته اهو ان ڪري ٿو چئجي، جو رواني ۽ موسيقيت اياز جي شاعريءَ جي اهم ۽ عام خوبي آهي.
ڪِيڙوُ ڪِيڙوُ ڪوههُ ڪَرين!
ڇا ٿو سوچين ڪارڙا؟
(ص58)
ڪاري رات، ڪُويري ڦُڙ ڦُڙ،
ويرو تار رهي آ رم جهم....
ٽَپ ٽَپ، ٽَپ ٽَپ، ٽِم ٽِم، ٽِم ٽِم،
هِن پاسي مُڙ! هِن پاسي مُڙ!
(ص120) ــ (ڪي جو ٻيجل ٻوليو)
هر ڪنهن پاتا هارَ، هوا ۾ چڳ چڳ ٿي مَهڪي،
رُت جي ريت نرالي آهي، رڳ رڳ ٿي چهَڪي،
ڪوُڪي ڪوُڪي گھايل من ۾ ڪويل ڪنهن کي ڪانڍي،
هر هر آءٌ اچان چائنٺ تي ڪيئي سپنا سانڍي،
ڪو به نه پائي لِيئڙو!
هَئه هَئه منهنجو جيئڙو! (ص59)
سَکي! هوا ۾ هُڳاءُ آهي، گَلي گَلي گيت ٿي وئي آ!
پِيا بنا ننڊ ڪيئن ايندي، بسنت جي رات بي چئي!
نه ڪُوڪُ ڪويل، نه ڪُوڪُ ڪويل! اسان اڳيئي ڏکي، ڏهاڳڻ!
ڏسين نه ٿي ڇا پِرهَه پري آ، لهو لهو رات نِردَئي آ.
(ص73)