هو جو سوار ڪميت تي
رڙيون واڪا وات، ڌاريو ڌوڪيندو اچي.
هُو جو سوار ڪميت تٖي، آڌيءَ جو آيو،
سڄڻ پنهنجي سنڌ جا، جوڌا جاڳايو،
ڌرتي بچايو، ڌاريو ڌوڪيندو اچي.
هُو جو سوار ڪميت تٖي، آيو عَصُرَ ـ ويلَ،
آيا اتر پار کان، ڌرتيءَ ڏي ڌاڙيل،
ڀاڳيا! روڪيو ڀيل، ڌاريو ڌوڪيندو اچي.
هُو جو سوار ڪميت تٖي، آيو ڏاڍي ڏينهن،
ڌاريو ڌوڪيندو اچي، ڪندو واءُ ۽ مينهن،
دودا! ديس بچائيو، ڪوپا ڪيهر شينهن،
نڀائي وٺو نينهن، سَڏُ اهو ٿوَ سنڌ جو.
***