ھائيڪا
نوري، ستل ناوَ ۾،
چانڊوڪيءَ تي منڊ،
*
پوئين رات جا پلَ،
ڪنولن وچ ۾ ناوَ آ،
نوري ننڊ ستلَ ۾.
*
موهيا چنڊ، ڪنول،
تماچيءَ جٖي ٻانهن تٖي،
نورِي ننڊ ستلَ.
*
رات جا نيڻ ٿڪل،
چنڊ، ستارا سانت ۾،
نورِي ننڊ ستلَ.
*
ناوَ، هوا، ڇوليون،
نوريءَ مرڪيو ننڊ ۾،
پکين ـ پِروليون.
*
چنڊ، هوا، ڇوليون،
نوريءَ سپنا ڄام جا،
پکين ـ پروليون.
*
گهاٽو ٻٻر ـ وڻ،
ڏينڀن جهڙي ڏينهن ۾،
هيٺان ٿڪل ڌڻ.
*
اچانڪ هي شور،
اوندهه آڌي رات جو،
چور... چور...چور!
*
مستيءَ ۾ آ من،
مون سان رات ملي ويو،
سپني ۾ ساجن.
*
هيڏو سِي، پارو!
ماڻهو سوڙين ۾ ستل،
ڪڪڙين تي کارو.
*
پيريءَ جا هِي پارَ،
چهري تي گهنجن سندا،
وقت وڇايا ڄار.
*
ڇڏي آکيرو،
ڇوڪر جٖي غليل سان،
اڏاڻو ڳيرو.
*
ڪاوڙ اچي وئي،
خبرون ڏسندي اوچتو،
بجلي هلي وئي.
*
ٻوٽِي اک فنڪارَ،
ساٿ ڇنو سڏڪي پئي،
تنبوري جي تارَ.
*
گهائي ٿو هي غم،
هُن جي ڦوٽوءَ کان سواءِ،
اڻ پورو البم.
*
آئي جو هولي،
رنگن جي برسات ۾،
چهٽي پيس چولِي.
*
ململ جي ديوار،
تنهن کي چيري ڄاڻ ته نڪتا،
هُو جٖي ارهه، اڀار.
*
نانءُ هوندي بي نام،
ڇوريءَ جي ڇاتيءَ تي،
مصر جا احرام.
*
اندر چيرون چهڪ،
هر پل سنگت جي اڳيان،
پوءِ به ڪوڙا ٽهڪ.
*
تڙپي پيو آڪاش،
ڳوڙها ڳاڙي ماڪ جا،
لڙهندو ڏسي لاش.
*