هن دل جي حالت تي، اختيار رهيو ناهي،
جنهن دل ۾ پلبو هو، ات پيار رهيو ناهي.
هو سُرَ ۾ گڏي سڏڪا، تنبور تي تڙپيو پئي،
جو ڌار ڪڏهن غم کان، فنڪار رهيو ناهي.
هر روز ڪتابن سان، الماريون سجائي ٿو،
خود ڪنهن به ڪهاڻيءَ جو ڪردار رهيو ناهي.
بارش جي نذر ڇا ٿيو، مصور جو ڪچو گهر هي،
ويا رنگ سڀئي وکري، شهڪار رهيو ناهي.
هر ڏينهن ‘نواز‘ ڏنا ڪيئن گهاوَ جداين جا،
ته به نينهن نڀائڻ کان، انڪار رهيو ناهي.
***