شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

سؤ روڳ زندگيءَ جا

سؤ روڳ زندگيءَ جا،
ڪهڙا ڇٽائي سگهندين؟
ڪوريٖ ڀلا ڪيئن ڪڍندين؟
مون کي طبيب! ڏَسِ تون.
اظهار اک ـ لڳيءَ جا،
دل جي ديوانگيءَ جا،
وڇڙي ويل چُميءَ جا،
مرڪن جي غائبيءَ جا،
سؤ درد دل دکيءَ جا،
تقدير جي ٺڳيءَ جا،
روزگار جي تنگيءَ جا،
انصاف جي اَڏيءَ جا،
جندڙي جهريل جڏيءَ جا،
بي معنيٰ بندگيءَ جا.
اسبابَ خودڪشيءَ جا،
احساس ڄڻ ڪويءَ جا،
سئوَ روڳ زندگيءَ جا.
ڪهڙا ڇٽائي سگهندين؟
ڪورٖي ڀلا ڪيئن ڪڍندين؟
مون کي طبيب! ڏَسِ تون،
مون کي طبيب! ڏَسِ تون.!!
***