سامي صورت ــ وند
تيئن تيئن نشا نينهن جا، جيئن جيئن تاڻي تند،
عاشق عقلمند، روئي رجهائي راڳ سان.
هُو جو گيت سنگيت جي، ڪيو عشق اسير،
ڇيڙي سُرَ ۽ ساز سان، درد سندو تفسير،
جنهن کي سوز فراق جو تن ۾ اٽڪيل تير،
چاچو ڍول فقير، ٻيجل هو ٻئي روپ ۾.
جيئن جو چاچو ڍول، گم ٿيو گيت سنگيت ۾،
سڏڪا اڀريا ساز مان، ٻُريو تيئن جو ٻول،
ماڪ ڀنو ماحول، تڙپي اٿيو تند تي.
ٻُريو ڀٽ تٖي ٻول، “تون ئي تون” جٖي تار تي،
سڏڪي اڀريو ساز سان، هر ڪنهن مِن ــ ماحول،
ظاهر ۾ هو ڍول، عشق سندا آلاپ ها.
***
ڍول فقير، سنڌ جو، منفرد اندازَ و ارو راڳي.