شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

هم خيالي

هُن جون منهنجون،
سوچون ساڳيون، سپنا ساڳيا،
خيال به ساڳيا،
حال به ۽ احوال به ساڳيا،
روز ٻنهي جٖي ذهن ۾ پيدا ــ
ٿيندا آهن سوال به ساڳيا،
جن جا روز جواب ٿا ڳوليون،
شعورَ، سمنڊ ۾ اٿندڙ ڇوليون،
پيڙا ڏين ٿيون، پور به ڏين ٿيون،
سَچُ ته ڪيئي سُور به ڏين ٿيون،
جن سان من وندرايون ٿا،
۽ پاڻ کي ڄڻ پرڀايون ٿا،
روز ملون ٿا،
روئون، کلون ٿا،
ايئن وقت گذاريون ٿا!
بس ايئن وقت گذاريون ٿا!!