شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

ڏات اسان جي ڏيهه جِي ديوي

ڏات اسان جي ڏيهه جي ديوي!
مون وٽ جنهن پل ايندي آن تون،
ڌرتيءَ جي هٻڪار کڻي،
۽ سانگيئڙن جي سار کڻي،
۽ پورهئي پيارَ ــ پَچار کڻي،
نينهن نئين سان نواڻ کڻي،
۽ سونهن کڻي، سرهاڻ کڻي،
۽ خوشين جي ڪا کاڻ کڻي،
ڪي چاهت چاهت چنگ کڻي،
ڪي روح جي راحت رنگ کڻي،
ڪي سوچن ــ سونا سنگ کڻي،
ڪن ته اتم انسانن جا،
۽ آزاديءَ ــ پروانن جا،
۽ ڌرتيءَ جُنگ جوانن جا،
ڪي ٻول ٻڌائي ويندي آن تون،
مون وٽ جنهن پل ايندي آن تون.
ڏات اسانجي ڏيهه جي ديوي!

***