چمي پرين جو حسين چهرو، نگاهه ماڻيو ثواب آهي،
خوشين جا نغما ڇڙي پيا ڄڻ، رڳن ۾ رون رون رباب آهي.
اڃا ته يادن ڪليون ٽڙن ٿيون، اڃا ته من جو اڱڻ ٿو مهڪي،
پرين جي نالي سُرور بخشيو، چپن کي جامِ شراب آهي.
ڪيم تمنا جڏهن پسڻ جِي، اکين کان اوجهل رهيو خدا جيئن،
ڪڏهن جٖي سامهون اچي ويو بي رخين جو هن کي نقاب آهي.
حسين سپنن خمارُــ مُند ۾، ڪڏهن نه سوچيو ڪٺن گهڙين لئه،
تڏهن جُدا ٿي جلي جيئڻ سان، پتو پيو ڇا عذاب آهي.
ڪڏهن ته منهنجون گهريل دعائون، خدا جو مقدس وجود چمنديون،
ڪڏهن ته دورين جو داد ٿيندو، ٽڙيل تمنا ــ گلاب آهي.
چون سمورا ٿا دوست ان کان، اڃا نه وسري سگهيو "نواز" آن،
چون ٿا توکي لِڪي هو ڏسندو، اڃا به عالي جناب آهي.
***