شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

اڃا دردن جي موسم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي،

اڃا دردن جي موسم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي،
اڃا تائين منهنجي غم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.

پرين ڪعبو، پرين قبلو، جهڪي نيڻن ڪيو سجدو،
اڃا چاهت جي سنگم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.

نمن جي ٻور کان نازڪ، ڪنول گل کان به ڪونئرو آ،
اڃا هن پيار ــ پونم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.

سڀئي رستا خلائن جا، لتاڙي چنڊ تي پهتو،
عجب آدم جٖي عزم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.

عجب آپيٽ جو دوزخ، ڪرڻ تي رقص مجبور آ،
اڃا ڇم ڇم جو ترنم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.

بڻي دل درد جو شعلو، حياتيءَ ميڻ پگهري پئي،
"نواز" نيڻن جي رم جهم جو، ٻڏو سورج پرين ناهي.
***