پرين چمپا چهرو، نگاهه نُورَ، ڌارا،
سڄي سونهن ساکي، ڪتيون، چنڊ، تارا.
اکين سان چمڻ آ، عبادت ازل کان،
سندءِ ديس منظر، پرين کان به پيارا.
ڇڏٖي مورُ رقص آ، ڊڪي ڊيل ڏي پيو،
ڪيا وَرَ کي وينگس، اکين جا اشارا.
هُو مڪلي، هُو منڇر، هُو موهن، هُو چانهون،
ڪٿا گيت ساري، سنڌوءَ جي سمبارا.
سچل ۽ سچائي، سڃاڻپ ٿا سمجهون،
درازا ۾ دم دم، رُڳو نينهن ـ نارا.
نئين دورَ جو نئون، تماچي ڪو گهرجٖي،
سڄي جيئن ڪينجهر ٿٖي گندريءَ ـ گذارا.
لڙيو سج لڪيءَ تان، وريا ڌڻ وٿاڻين،
صدائون جٖي سَن جون، ڪٿي سي ڪيڏارا!
اها مامَ سمجهڻ، مُلن کان مٿٖي آ،
اناالحق جا نعرا، صدين کان سگهارا.
ڀٽائيءَ ـ تنبورو، دعا ٿِي پيو آ،
ٿين ديس دنيا جا آزاد سارا.
***
نارا: نعرا