شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

تنهنجي ساٿ سوا،

تنهنجي ساٿ سوا،
ڪانهي درد، دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.

نيهن نپوڙي، نستي ڪئي هان،
رسڻ تو نه روا،
ڪانهي درد، دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.

تون ته نه آئين مند تي موريا،
لاڻيون، لوت لوا،
ڪانهي درد، دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.

دِل ۾ درد دريچه دائم،
جهوري جيءُ هوا،
ڪانهي درد دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.

هاڻ حياتي وهه جون وٽيون،
ساجن تو ته سوا،
ڪانهي درد، دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.

"نواز" جداين جان جلي ٿي،
لهسي تن توا،
ڪانهي درد دوا ــ
مون ته مُٺيءَ جو معالج تون آن.
*