شاعري

چانهونءَ مٿان چنڊ

”اکين ۾ الماس جو ورد پچاريندي لطيفي راهه جو راهي علي نواز ڏاهري به شاعريءَ جي روايتي پيچرن کي اورانگهي پنهنجا نوان رستا ۽ گس ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي ۽ ان ۾ هن ڪيتري ڪاميابي ۽ سڦلتا ماڻي آهي، ان اندازو سندس هن ڪوتا ڪتاب ”چانهونءَ مٿان چنڊ“ کي پڙهي با آساني لڳائي سگهجي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي ڊگهي کيپ ۾ هن ڪويءَ جون ڪوتائون حساس دلين جي احساسن کي ڇهڻ جي ڀرپور سگهه رکن ٿيون.“
Title Cover of book چانهونءَ مٿان چنڊ

خاموشيءَ جو راڳ ــ

خاموشيءَ جو راڳ ــ
ٻڌي ڏِس! خاموشيءَ جو راڳ.

نيڻن نه هيرج ننڊ تي تون،
جيءُ چوئي تان جاڳ ــ
ٻڌي ڏِس! خاموشيءَ جو راڳ.

ايئن وسارڻ واجب آ ڇا؟
منزل جو هي ماڳ ــ
ٻڌي ڏِس! خاموشيءَ جو راڳ.

او نيٺ ته ورندو وڻجارا!
ڀون پنهنجيءَ جو ڀاڳ ــ
ٻڌي ڏِس! خاموشيءَ جو راڳ.

ماڻي وٺج مارڳ پنهنجو،
ساڻيهه، سرت، سهاڳ ــ
ٻڌي ڏِس! خاموشيءَ جو راڳ.
*