هوءَ منھنجي آوارگيءَ کان الاهي وڏي آهي ...
هوءَ هر سال امتحان ۾ پھريون نمبر کڻي
ڪيترا ئي ميڊل ماڻي وٺندي آهي
سندس سوالن جا صُبح مون مٿان سج ٿي اُڀريا آهن
آئون سندس قرب جي ڪاڙهن ۾ پلجندڙ پھريون ماڻھو آهيان
سندس سوالن جي سطح
وجودن جي ماپ کان الاهي مٿي هوندي آهي
هوءَ مونکي ڪائنات جو پھريون پنڌ لڳندي آهي
مون هُن ۾ ڪيترائي رولاڪين جا رڻ رُليا آهن
هوءَ پيار جي اک مان نڪتل عشق جو اُلاءُ آهي
جيڪو ڪنھن به وقت ماڻھو مٿان ڪري ٿو سگھي
آئون ڪيترائي ڀيرا هُن مان پاڻ کي ڳولھي ۽ پاڻ کي وڃائي آيو آهيان
هوءَ محبتن جي ميدان ۾ فتح جي نشان جھڙي آ
هُن جي اک سمنڊ کان به گھري آ
جنھن ۾ ماڻھو ته ڇا پر غوراب به گم ٿي سگھن ٿا
هوءَ جڏهن به سوالن جا سڌا وار مون مٿان ڪندي آهي
ته آئون ڪنھن پادري يا پنڊت جيان ڳيت سان ڪيتريون ئي ڳالھيون ڳيھي ويندو آهيان
جنھن جو اندازو هوءَ پاڻ مرادو ئي لڳائي وٺندي آهي
هُن جي سمجھه جو ستون آسمان
منھنجي آوارگيءَ کان الاهي وڏو آهي
هوءَ ڳولھا جو نئون ناول لکڻ وقت
الائي ڇو خُدا جيان خاموش ٿي ويندي آهي
پنھنجن سوالن جا جواب نه ملڻ تي.!!