ڪڪڙ جو مذهبي ٿيڻ
ڪڪڙ جو مذهبي ٿيڻ
هڪ جابلومندر جي بکشوءَ کي هڪ ڪُڪڙ هٿ چڙهي ويو. هن کي ڪڪڙ کائڻ جو شوق تہ ڏاڍو هو پر اهڙين شين جي رڌڻ جي خبر نہ هيس.
بھرحال ڪڪڙ جا اڃا کنڀ پٽي رهيو هو تہ مالڪ اچي مٿان سھڙيس. ٻائو منجهي پيو تہ ڇا ڪجي. تڙ تڪڙ ۾ هن پنھنجو گيڙو رنگ جو ڪپڙو ڪڪڙ مٿان وجهي کڻي ان کي لڪايو ۽ نمونو اهڙو ڪيائين ڄڻ ڪا ڳالھہ ئي نہ ٿي هجي.
ڳالھين ڪندي اوچتو کنڀن پٽيل هي ڪڪڙ ڪپڙي سميت اچي مالڪ اڳيان بيٺو. مالڪ بہ وائڙو ٿي ويو، پر دل ٻڌي بکشوءَ کي عرض ڪيو:
”سائين هن جو مطلب معلوم ڪري سگهان ٿو؟“
بکشوءَ سنجيدو منھن ٺاهي وراڻيو: “ها اها ڳالھہ آهي تہ عجيب، پر هي ڪُڪڙ اوچتو مذهبي ٿي پيو آهي. مون گهڻو ئي جهليومانس پر نہ مڃيو. چي: “آئون بہ تو وانگر بکشو ٿيندس”. سو نيٺ پاڪيءَ سان وار ڪتري في الحال پنھنجو ئي پراڻو انگوڇو کڻي پارايومانس.
مٿين آکاڻي اسان جي جپاني افيس جي انچارج جپاني پراڻي ڪتاب ”هسياڪو مونو گاتري“ تان پڙهي ٻڌائي هئي. مٿين آکاڻي ٻڌ ڌرم تي ڪو حملو ناهي، پر هڪ ٻائي جي منافقي ۽ بدنيتيءَ تي چرچو آهي. جيئن محمد عثمان ڏيپلائيءَ جي ڪتاب ”مرشد جي ڪانچ“، ”مرشد جي واچ“، ”مرشد جي ڏاڙهي“ ۽ ٻين ۾ مرشد جي ڪڌن ڪرتوتن جي پت وائکي ٿيل آهي، ڪوڙن ۽ ٺڳ پيرن مرشدن خلاف علي خان ابڙي بہ تمام گهڻو لکيو ۽ عوام کي انھن جي ڪوڙڪن کان بچائڻ جي ڪوشش ڪئي. علي خان ابڙو سنڌ جي هڪ نيڪ ۽ معزز هستي ٿي گذريو آهي. پاڻ سنڌ جي مشھور اديب جمال ابڙي جو والد ۽ مشھور ڪالم نويس ۽ شاعره سلطانا وقاصيءَ جو نانو هو. سندس سنڌ جي ماڻھن لاءِ خذمت قرآن جو آسان زبان ۾ تفسير آهي.
ڪنھن مُلي لاءِ پڻ چرچو مشھورر آهي تہ حرام گوشت کائڻ وقت جڏهن هن کان پڇيو ويوتہ چوڻ لڳو: ”آئون تہ رڳو رس سان ماني پيو کان“_ يعني ”ٻوٽي حرام رهو حلال.“