اڃا نہ جاڳ
ڏينھن تتي جو، دريءَ جي
مٽي لڳل شيشن وانگر
خيالن ۽ سوچن بنا خالي خولي
ڪو نوجوان پگهر ۾ شل، کونگهرن منجهه
سندس هيڊا ڏند وات کان ٻاهر نظر پيا اچن
اونھاري جو سج دريءَ جي شيشن مان
هن جي وارن سان ڀريل ٽنگن تي چمڪي رهيو آهي،
۽ ڀر ۾ هڪ ٻگهي پئي سري
اڃا نہ جاڳ، اڃا نہ جاڳ
جيسين سج نہ لھي،
جيسي تنھنجي زندگيءَ جي شام نہ ٺري
جيسين ڪنھن سھڻي عورت جو کلڪو نہ اچي.
_اشيڪاوا تاڪو بوڪو