ٻوڙو فقير
ٻئي گهر جي مالڪ چيو: ”پاڻ کي اهڙي ڳالھہ ڪرڻ نہ کپي جو هڪ عذر واري کي اجايو ڏک ٿئي.“
هن جي ائين چوڻ سان ٻوڙو فقير جيڪو دراصل ٻوڙو نہ هو سو ايترو تہ خوش ٿيو جو کانئس بہ واتان نڪري ويو: ”ها. واقعي.“
خير اها تہ ٿي جپاني ڪھاڻي. ڪوڙن فقيرن جون ڪھاڻيون ڪيترن ئي قسم جون جتي ڪٿي مشھور آهن. هڪ اهڙو انڌو فقير جيڪو در اصل انڌو نہ هو ڏھہ رپين جو سوال ڪري رهيو هو.
هڪ ڪنجوس ماڻھوءَ فقير کي غور سان ڏسندي دوستن کي چيو يار هي تہ انڌو ڪونھي. لڳي پيو هي هڪ اک سان ڏسي پيو.
فقير امالڪ وراڻيو: ”چڱو ڀلا پوءِ پنج رپيائي کڻي ڏي.“
جپاني ڪھاڻين جو هڪ ٻيو مجموعو ستن جلدن ۾ آهي، جيڪو پھرين 1698 ۾ ڇپيو ۽ ”هستو نيگو سا هناشي تائيڪان“ نالي مشھور آهي. منجهس ڪھاڻيون کڻي اهڙيون دلچسپ ۽ کلائيندڙ نہ آهن ۽ اڄ جي دور ۾ ان کان وڌيڪ سٺاچرچا، ڳالھيون ۽ ڪارٽون آهن، پر تڏهن بہ انھن ڪھاڻين کي ان ڪري بہ اهميت ڏئي سگهجي ٿي تہ اهي پراڻي دور جون آهن.