الطاف شيخ ڪارنر

ڳالھيون تنھن جپان جون

الطاف شيخ  هن ڪتاب ۾ جپاني ادب جي لوڪ ڪھاڻين، ديومالائي آکاڻين، چرچن، پھاڪن، شعرن جو سليل سنڌي ترجمو ڪيو آھي. هن ڪتاب ۾ الطاف جپان جي همعصر مزاحيہ ادب، لوڪ ادب، لوڪ ڪھاڻين ۽ ديومالائي آکاڻين ۾ مزاحيہ پھلو، جپاني ادب جو دور ۽ جپاني ادب جون صنفون بيان ڪيون آهن. هن نہ فقط جپاني ادب جي صنفن جا نالا ڳڻايا آهن، پر انھن جو تقابلي مطالعو پڻ ڏنو اٿس.

  • 4.5/5.0
  • 13
  • 0
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳالھيون تنھن جپان جون

ڪجهہ جپاني سنيريو

”اهو جيڪو آهستي ڪڙو ٿو هڻي
ڊاڪٽر جي در تي
پڪ ڪنھن اهڙي تھڙي ئي ڪم لاءِ آيل آهي.“
(ظاهر آهي جيڪڏهن ڪنھن دوا درمل يا علاج يا ويم جي سلسلي ۾ ڪو آيل هجي ها تہ اڇت اڇت ۽ ڏاڍيان در کڙڪائي ها.)

”ڊاڪٽر سڀ بيٺا
واکاڻ ڪن
وصيت نامي جي.“
(ڊاڪٽرن جي اچڻ کان اڳ ئي مريض راھہ رباني وٺي ويو آهي. هاڻ ڊاڪٽر ماٺ ڪري هلي وڃڻ بدران مري ويل جي وصيت نامي جي ويٺا تعريف ڪن، جيڪو هن مرڻ کان ڪجهہ وقت اڳ لکائيو آهي.)

”هڪ ڏينڀو
حد درجي جي وفادار عورت جو بہ
اڳٺ کولرايو ڇڏي.“

اهڙي ئي مفھوم جو هڪ ٻيو جپاني شعر آهي:
“اري هتاتسو (هڪڙي اڪيلي ماڪوڙي)
موسومي زاڪاري وو (گلن جھڙي سھڻي ڇوڪري کي)
هداڪاني شي (اگهاڙو ڪريو ڇڏي).”

”ڪنول جي گل جو
سٺو وهنوار آهي
سڀني فرقن سان.“
(ٻڌ ڌرم جا سڀ فرقا پنھنجو پاڻ ۾ پيا وڙهندا. پر سڀ ڪنول جو گل پنھنجي مذهب جي نشانيءَ خاطر استعمال ڪن ٿا.)


”هي صابرين انسان هو،
رنگريز
هن کي خود اچي سندس ڪم ڏنو.“
(رنگريز خاص ڪري جپان ۾، وقت اندر ڪم پورو ڪري نہ ڏيندا هئا. ماڻھو چڪر هڻي هڻي ٿڪجي پوندا هئا. پر هي هڪ انسان اهڙو تہ صبر وارو هو، جو ماٺ ڪري ويٺو رهيو ۽ رنگريز سندس ڪم کيس پاڻ اچي گهر پھچايو).

“سريت
هن کي ڇتو ٿي ڪري تہ دڙڪا ڏئيس
مزي خاطر.”
سريت لاءِ چيو وڃي ٿو تہ هوءَ مرد جي فطرت مان چڱي ريت واقف هوندي آهي. هن کي خبر آهي تہ ڪڏهن ڪڏهن مرد چاهي ٿو تہ عورت تي رعب ڄمايان ۽ دڙڪا ڏيان ۽ پوءِ هن کي معاف ڪرڻ ۾ بہ کيس مزو اچي ٿو ۽ پوءِ پرچائڻ وقت کيس پئسا ڏيندي راحت محسوس ڪري ٿو.

“دستن جو مريض
ڪاڪوس مان ٻاهر تہ نڪري پيو
پر هن جي چھري تي افسوس آهي.“
(مريض ڪاڪوس مان ٻاهر اچي پيو، پر هن کي سڌ آهي تہ هن کي وري اندر وڃڻو پوندو ۽ هي ٻاهر نڪرڻ “وقت” جو زيان ئي ٿيو).

“مڇر ڳوليو ڳوليو
اهڙي جاءِ تي چڪ ٿو هڻي
جتي کنھڻ لاءِ اسان جو هٿ بہ نہ پھچي.”

“جيت بہ
سوچين ٿا تہ هيءَ دنيا
فقط سندن ئي آهي.”