ڏاهپ وارو فيصلو
واپاريءَ جون رڙيون ٻڌي ڪيترائي ماڻھو اچي گڏ ٿيا پر ڪنھن کي بہ پاڻيءَ ۾ ٽپ ڏيڻ جي همت نہ پئي ٿي، ڇو جو پاڻيءَ جي وهڪ تمام تکي هئي ۽ ڇوڪريءَ کي ڪنھن اهڙي پاسي لوڙهي وئي هئي، جو ڪا خبر نٿي پيئي. واپاري لاچار ۽ مجبور ٿي پيو. آخر ٻيو ڪو چارو نہ ڏسي هن اعلان ڪيو تہ ”جيڪو منھنجي ڌيءَ کي ٻڏڻ کان بچايئندو ان کي نہ فقط انعام ڏنو ويندو پر هن سان شادي بہ ڪرائي ويندي.“
ماڻھن جي گڏ ٿيل ميڙ ۾ هڪ نجومي بہ هو. هن چيو: ”آئون توهان کي اهو ٻڌائي سگهان ٿو تہ ڇوڪري ڏکڻ اوڀر ڪنڊ ڏي وهندي پئي وڃي.“ اهو ٻڌي هڪ نوجوان جيڪو نجوميءَ جي ڀرسان بيٺو هو تنھن کڻي پاڻيءَ ۾ ٽپو ڏنو ۽ ان طرف ڏي ترڻ لڳو. هو تکو تکو ترڻ لڳو ۽ پاڻي جي ڇتين لھرن سان ويڙھہ ڪندو نيٺ ڇوڪريءَ تائين پھچڻ ۾ ڪامياب ٿي ويو ۽ هن کي ڪناري تائين کڻي آيو. سڀني سک جو ساھہ کنيو.
جيئن تہ ڇوڪريءَ جي پيٽ ۽ ڦڦڙن ۾ پاڻي هليو ويو هو سو هوءَ هوش ۾ نہ پئي آئي ۽ پوءِ ان ميڙ مان هڪ ماڻھو جنھن پاڻ کي ڊاڪٽر ٿي سڏايو. اڳيان وڌيو ۽ ڇوڪريءَ کي اونڌو ليٽائي پيٽ ۽ ڦڦڙن مان پاڻي ڪڍيو ۽ وات ذريعي ساھہ ڦوڪيو ۽ هوءِ کڙي تڙي ٿي وئي. نجوميءَ اڳيان وڌي واپاري کي چيو ته،”انعام ۽ ڇوڪريءَ سان شاديءَ جو حقدار آئون آهيان جو مون صحيح ڏس ڏنو تہ ڇوڪري ڪھڙي پاسي آهي. آئون جي نہ ٻڌايان ها تہ هھڙي پاڻيءَ ۾ ڪو بہ ڇوڪري ڳولي نہ سگهي ها.“
(۽ واپاريءَ جي ڌيءَ جي شادي نوجوان سان ٿي وئي ۽ ٻئي ڄڻا خوشحال زندگي گذارڻ لڳا...)
نوجوان ڇوڪري دخل اندازي ڪندي چيو : ”هرگز نھ. نجومي ڪيئن ٿو پاڻ کي حقدار سمجهي. انعام ۽ ڇوڪريءَ جو حقدار آئون آهيان. اهو آئون هوس جنھن ٻڏڻ جي بہ پرواھہ نہ ڪندي پاڻ کي کڻي پاڻيءَ ۾ ڇڏيو. ڇوڪريءَ جي شادي مون سان ٿيڻ کپي.“ ۽ پوءِ ڊاڪٽر،جنھن ڪنھن بہ صورت ۾ ٻين کان پٺيان رهڻ نٿي چاهيو چيو: ”پر جيڪڏهن آئون هن جي مدد نہ ڪريان ها تہ هوءَ اڄ ڪڏهن بہ جيئري نہ هجي ها. هن ڇوڪريءَ کي در اصل مون بچايو آهي، سو انعام اڪرام جو سچو حقدار آئون آهيان.“
ٽنھي ڄڻن جو پاڻ ۾ سخت بحث هلندو رهيو ۽ ڪو بہ فيصلو نہ پئي ڪري سگهيو تہ هنن ٽن ۾ سچو حقدار ڪير آهي ۽ هاڻ تہ ڳالھہ ماڳھين مار مارا تي پھچڻ واري هئي. واپاريءَ کي اوچتو هڪ همراھہ ياد اچي ويو جيڪو ان قسم جي جهيڙن جا فيصلا ڪرڻ لاءِ ڳوٺ ڳوٺ ۾ مشھور هو. هي سڀ ان وٽ پھتا ۽ واپاريءَ هن کي سڄو قصو ٻڌايو. پوڙهي ماڻھوءَ سڄي ڳالھہ ٻڌي چيو: ”انعام ۽ ڇوڪريءَ سان شادي ڪرڻ جو حقدار اهو نوجوان آهي جنھن پنھنجي زندگي جوکي ۾ وجهي ڇوڪريءَ جي جان بچائي. ان ڪري صحيح معنيٰ ۾ ڏٺو وڃي تہ نوجوان هن ڇوڪريءَ کي بچايو.“
واپاري ان فيصلي مان بيحد مطمئن ٿيو ۽ هن پنھنجي ڌيءَ جي شادي نوجوان سان ڪرائي ۽ پوءِ ٻئي ڄڻا خوشيءَ سان زندگي گهارڻ لڳا.