غلط ڌڪو
هڪ ڏينھن مالڪ ڪنھن ڪم سانگي ٻي شھر ڏي جھڙو روانو ٿيو تہ نوڪر مالڪ جي زال وٽ آيو ۽ اچي چيائينس: ”آءٌ آهيان تہ تمام شرميلو_ پر منھنجي دل جي تھہ ۾ جيڪا ڳالھہ آهي، سا توسان اورڻ بنا رهي نٿو سگهان.“
مالڪياڻي شرمائيندي ۽ نخرو ڪندي چيس: ”منھنجي خيال ۾ تہ تون سڀني ۾ همت وارو نوجوان آهين. اها ڪھڙي ڳالھہ آهي، جا تون چوڻ ٿو گهرين؟“
”جيڪڏهن تون منھنجي اها ڳالھہ نہ مڃيندينءَ تہ منھنجي دل ڀڄي پوندي.“
مالڪياڻيءَ وراڻيس: ”جيڪڏهن اها ڳالھہ تولاءِ ضروري آهي تہ اڄ ڪلھہ توکي ان جو سٺو وجهہ آهي.“
”ها هينئر توسان ڳالھہ ڪرڻ جو سٺو وقت آهي، جو گهر ۾ ڪو موجود ناهي.” اهو چئي نوڪر مالڪياڻيءَ جي ويجهو ٿيو ۽ ڪن ۾ آهستي چيائين:“سانئڻ! سڀاڻي کان مون کي ماني ڪجهہ وڌيڪ ڏي. جو انھيءَ ٿوري ڀت مان منھنجو پيٽ نٿو ڀرجي.“
(ڪارو ڪوچي شويو گا_ هاشي تان ورتل)
(سال 1691ع جو ڇپيل ڪتاب)