پبلشر نوٽ
قربان منگي
چيئرمين
پوپٽ پبلشنگ هائوس خيرپور ـــ سنڌ
شاعري
اَڃان سوچَ ۾ آهيان
علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
- 4.5/5.0
- 5670
- 620
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- علي حسن سرڪي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- اَڃان سوچَ ۾ آهيان
- POPAT BOOK NO: 77
- اَرپنا
- سنڌ سلامت پاران
- پبلشر نوٽ
- علي حسن سرڪي ـــــــ جيون خاڪو
- مُهاڳ
- پنهنجي پاران
- غزل
- نِدامتَ جا ڳُوڙها اکين ۾، ڏسان ٿو
- قرآن سڄُو، صفت، خدا جي.
- مَرڻَ مهل مالڪ! چپن تي، هجي شل
- سُهڻو نبيصه، سردار، نبيصه
- اَنوکي رهي آ، شهادت، حُسين عه جي
- ڪربلا جي سرزمين، توکي سلام
- مٺي آ چوان ٿو، ڪربلا جي ڌرتي
- سَچَلَ رحه سَچَ جو سازُ، وڄايو
- دوستيءَ جو قافلو، اڳتي وڌاءِ
- سُهڻي سَڀَ کان منهنجي، سجني
- رُوئان ٿو پيو، تنهائيءَ سان
- (نامياري شاعر اياز گل جي نالي)
- سُونهن سندي سرهاڻ، اکين ۾
- تنها رهجي ويا سين، تنهنجي شهر ۾
- پيار مون سان ٿي ڪري، هڪ ڇوڪري
- يادگيريون يَارَ، ٿيندي پئي وڃي
- خوبصورت زندگي آ، ٿي وئي
- (ڌيءَ پارس جي پيدائش تي)
- (پُٽَ احمّد شهزاد جي پيدائش تي)
- شاعري، دل جي، ڪٿا جو، نانءُ آ
- ڪيڏو جلدي ڌار، ٿي وياسين
- (ايڪتا ڏينهن جي مناسبت سان)
- جيڏي اُلفت، گھڻي ٿيندي
- حسرتن جي دَامَ ۾، ڦاسي پيو
- ياد جو توکي ڪيم، ڪلهه رات جو
- پيار سان دل سجايم، ڀَلُو ئي ڪيم
- هڪڙي ڏينهن مَري، ويندس مان
- ڪَجُو معاف سائين اسان جي خطا کي
- ڏئي لُڙڪَ تحفا، اکين کي هلي وئي
- ڪين ٿي مون کان جدا، آ، شاعري
- اَندرَ ۾ خيال، ڦتڪي ٿو
- اسان سان ٺهيل هي، زمانو به ڪونهي
- بَمَ ۽ گوليون آهن
- گُل گُلزاري، واهه، واهه!
- جيون ٽانڊا، ٽانڊا، سائين.
- (ڌيءَ پرهه جي پهرين جنم ڏينهن تي)
- پَتُو زندگيءَ جو نه هرگز پَوي ها
- خبر پئي آ، خوش ٿي گھاري
- قطارون ڪري گھر، وڃن ٿا پکيئڙا
- هَلي، وَڃُ
- همتون، حُوصلا، يَارَ، هاريو متان
- حقيقت کان غافل
- ڪنهن کي وسارڻ، سولو ناهي
- سُونهن توکي ڏسي، شاعري ٿو ڪيان
- ڪڏهن ڪين ڪنهن کان، گلاب مليا
- زمانو چوي ٿو، جدا، ٿي ويا هُون
- تنهنجو نه اهو مَاڳُ
- ڀٽائيرح، سچلرح جو رسالو، چُمان ٿو
- سُنسان ڳلين ۾، ڇاٿو ڳُولهين؟
- مُستقبل جا معمار، اُٿُو
- تُو پاڻ چيو هو مان ايندس، سَالَ نئي ۾
- تنهنجي جُهولَ ۾، ٻَارَ جو منظر
- منهنجي گھر ۾ ڪنهن جا، کڙڪا ها؟
- پنهنجي ڪلهه تي، ڪنهن رُوئي ڏنو
- جدائي، مقدر ۾ لکيل آ
- دل جي وادي، تنهنجي آهي
- لُڙڪَ ڪنهنجا ڏسي، ڪُو، روئي پيو
- بهتر ٿيو جو هوءَ، بي وفا ٿي وئي
- جيڏا خَوابَ، ڏٺاسين
- بي وفا سان وفا، ڪهڙي ڪجي؟
- هڪڙي شهر ۾، منهنجي جَانِ، رهي ٿي
- ڪدورت ڪرڻ جي نه عادت، رهي آ
- يادگيرن ۾ پيو تون سارجان
- ڀِنلَ اکين جي مَاڪَ، ته ڏِسُ!
- پنهنجا غيرن سان گڏجي ويا
- هر هڪ جي ڪا ڪهاڻي ٿئي ٿي
- قبر تي ڏيئُو ٻارڻ، ويندو آ
- تُوڏي پيرُ وڌائڻ جي، غلطي ٿي وئي
- ويڙهو هي ويران، لڳي ٿو
- گُلن ۾، گُلن جي، نه خوشبو، رهي آ
- (ڪاوش اخبار جي نانءُ)
- زندگيءَ جي هر خوشي، تنهنجي ڪري
- دل کي بيقرار، ڪندو رهندس
- (سنڌ جي ٻيجل سرمد سنڌيءَ جي نانءُ)
- رُوئان ۽ رَڙان ٿو، سڄي رات کٽ تي
- تُو ڏني جيڪا خوشي، وسري نه ٿي
- مُرڪَ چهري تي خوشي، ڏسجي نه ٿي
- مارا ماري، چُوٽَ تي آهي
- ڪڏهن دل لڳيءَ کان، لنوايو نه آهي
- اِهي غَمَ اوهان جا، اسان جي اکين ۾
- پَراون کان پيارا، وفا ڪا نه ٿيندي
- سَدا سُونهن وارا، سلامت، هجن شَلَ
- نفاست، اکين جي، اکين کي، وڻي ٿي
- زمانو اسان کي نه سمجهي سگهيو
- وقت ڏکيو بس ايندو، پيو وڃي
- وَاٽَ ۾ ڪي محبتون، رهجي ويون
- جڏهن کان اوهان هي، ڇڏيو شهر آهي
- شاديءَ واري، رات پرين
- اُهي يَارَ ماڻهو، لڳي ٿو مري ويا
- وفادار، آهيان، وفادار، رهندس
- (پروفيسر عطا محمّد حامي جي ياد ۾)
- هڪ وڏو احساس، آهي شاعري
- مسافت وڏي آ، سَفرَ ۾، مان هوندس
- جنهن کي ڏٺم، پريشان، ڏٺم
- پهريان کان ڀي سُڌريل تقدير، ڏٺم
- هيکل! سُوچَ ۽ تنها، شاعر
- پنهنجي نگري پيار جي نگري
- شَرابي مان ناهيان، نَشُو پيار جو آ
- پَاڻَ پنهنجي ڪهاڻي مٽائڻي، پئي
- تُوڙي سَڀُ ڪُجهه ظاهر آهي
- تڏهن گيت، وايون لکياسين، سدائين
- سُوچ کڻي اي جاهل، ماڻهو
- تنهنجي پيار، بڻايو، صوفي
- سَڀُ ڪُجهه ڄَاڻَ، سُڃاڻَ ۾
- عشق مذهب، عشق، منهنجي ذات آ
- دل، لڳائڻ جو پَتُو، پئجي ويو
- حياتي اکين جي اَثرَ ۾، رهي ٿي
- مَنَ ۾ اُڌما، جاڳن ٿا پيا
- اِي يَارَ، اَڃان، سُوچَ ۾ آهيان
- وايون
- (پنهنجي ادبي اُستاد اميد خيرپوري جي نالي)
- (سائين ادل سومرو سان محبت جو اظهارُ )
- کُٽڻ جو ناهي
- ڌرتي اجڙي ويندي
- وقت ڪُو گذري ويو
- (سنڌي ٻولي قومي ٻوليءَ جي مناسبت سان لکيل)
- نظر جو نشانو
- سنڌي آهيان
- سُهڻي صورت لئه
- ڪنهن کان ڳُجهو ناهي
- (ڌيءَ پر يت ڪائنات جي پئدائش تي)
- خُون شهيدن جو
- مون وٽ تنهنجي ڪَمي
- ختم ٿي محبت
- (ڀائو قربان منگيءَ جي نالي)
- لکيل شعرن ۾
- سَهُولتَ به آهي
- (ڊاڪٽر تنوير عباسيءَ جي ياد ۾)
- استاد محمد علي حداد کي لفظن جي ڀيٽا)
قربان منگي
چيئرمين
پوپٽ پبلشنگ هائوس خيرپور ـــ سنڌ