ڪَجُو معاف سائين اسان جي خطا کي
پيا ياد رکجو اسان جي وفا کي
پرين ڪيترو مون خدا کان گُھر يو آ ؟
ڏسان ٿو پَيو اڄ هٿن جي دُعا کي
اکين تي رکيو مون سَويري اُٿي آ
مٺا خيرپور جي مـٺي هن فضا کي
جڏهن شهر منهنجو هميشه ڇڏين تون
ڏجان ڪو نياپو تون گُهلندڙ هوا کي
ڀَلي ڏي تون مونکي پرين پِٽَ پَاراتا
دُعا ٿو مان سمجهان تنهنجي بد دعا کي
هُجي شل سلامت، جتي ڀي هجي هُو
مان چوندو رهان ٿو اهو ئي خدا کي
ڪري ياد توکي پيو ٿو هي ”سَرڪي“
وڃي چئجان ائين تون منهنجي صبا کي