پَراون کان پيارا، وفا ڪا نه ٿيندي
خوشين جي ڪڏهن ڀي، عطا ڪا نه ٿيندي
پِٽيندا رهيا جي اسان کي زمانا!
پَڪَ آ، تنين کان، دعا ڪا نه ٿيندي آ
وڇوڙي جون راتيون کُٽڻ جون ڪٿي هن
هجر جي صُبح ۾، صبا ڪا نه ٿيندي
ڀلي ڪر دغا تون، دغا ڪم، آ تنهنجو
اسان کان ڪڏهن ڀي، دغا ڪا نه ٿيندي
ڏئي دل ويٺا سين جو پهرين نظر ۾
وري يار اهڙي، خطا ڪا نه ٿيندي
اها ياد دل جي وندر جو سبب آ
ڪڏهن ياد مون کان، جدا ڪا نه ٿيندي
”حَسنَ“ دل پنهنجيءَ کي جَهلي ڇڏ تون هاڻي
غمن جي اُنهن کان، دوا ڪا نه ٿيندي