زندگيءَ جي هر خوشي، تنهنجي ڪري
زندگي آهي منهنجي، تنهنجي ڪري
اَچُ ته اُوريون، حال ڪي دل جا ويهي
زندگي آهي ملي، تنهنجي ڪري
ٿي خفا نه مون مٺا مسڪين کان
مان ڪيان پيو شاعري، تنهنجي ڪري
چنڊ کي ڪيئن چنڊ چوان تنهنجي هوندين
چنڊ جي هي روشني، تنهنجي ڪري
ڏينهن تنهنجي ياد ۾ گُذري ويو
رات جو هيءَ مئڪشي، تنهنجي ڪري
پيار پُوڄا، ڄڻ عبادت ٿو ڪيان
ٿي پري نه بندگي، تنهنجي ڪري
آب اکڙين جو ”حَسنَ“ رُڪجي نه ٿو
آ، اکين ۾ هيءَ نمي، تنهنجي ڪري