يادگيريون يَارَ، ٿيندي پئي وڃي
هُوءَ مونکان ڌار، ٿيندي پئي وڃي
زندگيءَ جا رنگ ٿي بي رنگ ويا
زندگاني خار، ٿيندي پئي وڃي
دل سندو ميدان خالي ٿي ويو
ڪا اَنوکي هار، ٿيندي پئي وڃي
جيئنءَ جو هٿڙو ڇڏايو هُنَ مون کان
سُرمئي ڪا سار، ٿيندي پئي وڃي
دَارَ تي لٽڪيل ڏسان ٿو پاڻ کي
ڪا تکي تلوار، ٿيندي پئي وڃي
مَنُ تنبورو ٿي ويو آهي ”حَسنَ“
شاعري ڄَڻُ تار، ٿيندي پئي وڃي