شاعري

اَڃان سوچَ ۾ آهيان

علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
Title Cover of book اَڃان سوچَ ۾ آهيان

جيڏا خَوابَ، ڏٺاسين

جيڏا خَوابَ، ڏٺاسين
اُوڏو پَاڻَ، رُناسين

هرڪا آس اَڌوري
گڏجي توسان رلياسين

پنهنجا سي، ٿي نه سگھيا
جن جي ڪاڻ، مئاسين

مجبوريون لُوڙهي ويون
ڪيڏا عَهدَ، ڪياسين

توکي اپنائڻ لئه
پيرن تي به وياسين

هڪ ٻئي ڏي اُو سائين
ڪيڏا خَطَ، لکياسين

تون ئي، ٻُڌاءِ کڻي؟
ڪاٿي پاڻ، ملياسين؟

ڪُو وقت هيو ”سَرڪي“
گڏجي سَاهَه، کنياسين